İnsanın en kıymetli varlığı vakittir. "Vakit nakittir" sözü bunu gayet iyi anlatıyor. Vaktini kaybeden parasını kaybetmiştir.  Hatta zamanla ilgili olarak din kültürümüzde verilen en önemli nasihatlerinden birisi şöyledir:

İhtiyarlık gelmeden gençliğin,

Hastalıktan önce sağlığın,

Meşguliyettin önce boş vaktin,

Fakirlikten önce paranın ve zenginliğin

Ölmeden önce hayatın kıymetini bilmeliyiz.

2019-2020 ve hatta 20121 yıllarına dönük hepimizin farklı hesaplarımız ve planlarımız var ve var olmaya devam ediyor.  Şunları yapacağım, şöyle edeceğim. tatilimi, ticaretimi veya evliliğimizi şu tarihte gerçekleştireceğim, gibi arzularımız vardı.  Fakat evdeki hesap çarşıya uymadı. Ağırlığı bir gram bile olmayan bir virüs ve buna bağlı olarak baş gösteren salgın bütün planları altüst etti.  Yani öyle bir dünyada yaşıyoruz ki bir dakikasına bile hükmedemiyoruz.  “Yarın yaparız” diye planladığımız hiç bir şeyi yapmaya kadir değiliz. Belki yarın bizim için olmayacak. 

Hepimizin çevresinde geleceği dönük idealleri olan birçok yakınımız bugün maalesef hayatta değildirler. Yapmayı isteyip de yapamadıkları onlarca işleri hep geride kaldı. Onun için özellikle hayırlı işlerde acele etmek lazımdır. Fırsat elde iken yapılması gerekenleri yapmak lazım ki son pişmanlık fayda etmiyor. Bakınız bir virüs, bütün planları allak bullak etti. Ülkeler, işletmeler, eğitim sistemleri gibi bütün sitemler yerle bir oldu. Bütün teknolojik hamleler bir gram ağırlığındaki virüsle başa çıkamıyor. 

Onun için dün geçti. Geri gelmesi mümkün değildir.  Hatta gidenleri bile geri getirmek mümkün olmuyor.  Bir çoğumuz için de yarının olup olmayacağı belli değildir. Var olan bugündür. Bugünün kıymetini bilmek, yarın olmayacakmışız gibi yaşamayı ahlak haline getirmek lazımdır. "Yarın yaparım diyenler ziyan etti" hadis-i şerifi bizim hayat düsturumuz olmalıdır. 

Bunu son iki yıldır hiç bir hesabımızın tutmadığını Ayne’l-yakîn olarak gördük. Bu salgın bize ders olmalıdır. “Sonra yaparım” diye geciktirdiğimiz ne varsa yapmaya çalışalım. O yarın gelemiyor. Bir engel çıkabiliyor.  İşte yıllık kalkınma hedefleri açıklayan süper güçler, hâlâ salgının önünü alamadılar. İlaç ve kimya devi olan İsviçre, koronavirüsüne karşı ne kadar aciz olduğunu gördü. Virüs zengin fakir ayırt etmiyor.  Korunmak isteyen herkesin maske mesafe ve hijyen kuralları karşısında eşit olması gerektiğini müşahede ettik.  Bir ülkenin başkanının testi pozitif çıkabiliyor.  Demek ki hiç kimsenin ne virüse ve zamana karşı garantisi var. An bu andır. İyiliklerimizi, kırgınlıklarımızı ve hayır işlerimizi yarına bırakmadan bugün, bu an yapmalıyız.  Çünkü zaman sessiz bir testere gibidir. Sessiz ve sedasız bize ayrılan ömrü kesip bitirmektedir. Zaman, en iyi yazardır. Her zaman mükemmel sonu yazar. Zamanın kıymetini bilmek dileğiyle…