Değerli Okurlar,
Barışın, huzurun, sükunun, başın selamete ermesinin insanın ağzından çıkan sözlerle bire bir alakası vardır. Hal böyle olunca sözlere, söylemlere dikkat edilmesi gerekir.
Söz altundur anı kalbine dercet,
Teraziye koy ondan sonra sarfet.
Konuşmadan önce iyi hesap etmek, düşünmek gerekir. Yüce Allah, dinlemenin faziletini yaratılış mucizelerinde ne güzel göstermiş, insana iki kulak, bir ağız vermiş, iki dinle bir konuş anlamına gelen… Dinlemenin önüne bir engel koymadığı halde, dilin önüne düşünmeden konuşmamak için bir takım engeller koymuştur. Dili, dişleri, damakları, dudakları dilin önüne set olarak çekmiştir.

Sözlerimiz ok gibidir, ağızdan çıktıktan sonra bir daha geri dönmez. Ağzımızdan çıkana mahkum olmamak için dikkat etmek durumundayız. Bu konuda söylenen sözlerden birisi de “Söylediğim bir çok sözden pişmanlık duydum, söylemediğim hiçbir şeyden pişmanlık duymadım” sözüdür.
Dildir insanı abad eden,
Dildir insanı berdad eden!
Söz insanın en temel iletişim aracıdır. Duygunun kaynağı olan kalp ve onun tercümanı konumundaki dil sözün değerini belirler. Bu yüzden insanlık tarihinde sözün ayrı bir önemi vardır. Zihnimizle kalbimiz birleşir düşünce, duygular doğar ve ancak dil ile ifade edilir. Sözümüz özümüzdendir. Kendini bilmek, tanımak isteyen önce kullandığı dile baksın. Sözü, özüne “AYNA” dır insanın…

Söz biliyorsan konuş, ibret alsınlar,
Bilmiyorsan sukut et, adam sansınlar.
Kalpten dile giden bir yol vardır. Kalp neye inanırsa dil onu konuşur. İmanla müşerref olmuş merhamet, şefkat, muhabbet ile dolu kalbin sahip olduğu dilin konuştuğu başkadır ve sorumluluk gerektirir. İmandan mahrum, merhamet ve şefkatten yoksun, katılaşmış sineye yük olan bir kalbin sahip olduğu dilin konuşması da bir başkadır. Bu ikisi arasında beyaz ile siyah kadar fark vardır.
Söz vardır dua yerine geçer
Söz vardır beddua yerine geçer
Söz vardır ilaç gibidir
Söz vardır zehir gibidir.
Söz vardır gönlü hoş eder
Söz vardır hayatı zehir eder
Sonuç olarak kişinin özü sözüne, sözü özüne uymalıdır.
Söz insanın aynasıdır vesselam.