Değerli Okurlar,
Bu dünyada ki en değerli nimetlerden biri de zamandır. Buna rağmen kimi insanlar bu nimetin kıymetini bilememekte, onu verimli bir şekilde değerlendirememektedir. Bunun sonucu olarak da zarar ve ziyana uğramaktadırlar.
Fahreddin Râzi Asr Suresi‘nin tefsirinde şöyle diyor: “Zamanı değerlendirme açısından insan mutlaka zarardadır, kendisini bu zarardan kurtaramaz. Zira zarar sermayenin kaybıdır. İnsanın sermayesi ise, ömrüdür. Onun, ömrünü zayi etmediği anlar çok nadirdir. Çünkü her saniye, mütemadiyen ömrünü alıp götürmektedir. Eğer insan, ömrünü günahlarla geçiriyorsa büyük bir zarar içerisindedir.

Peygamberimiz de birçok hadis-i şeriflerinde insanları Allah’ın verdiği maddî ve manevî nimetlerin kıymetini takdir etmeye çağırırken; bunlar arasında zamanı özellikle zikreder: “İki nimet vardır ki, insanların birçoğu bunların kıymeti hakkında aldanmıştır: Sıhhat ve boş vakit.”
“Beş şey gelmeden önce beş şeyin kıymetini bilin: Ölüm gelmeden önce hayatın, hastalık gelmeden önce sağlığın, meşguliyet gelmeden önce boş vaktin, ihtiyarlık gelmeden önce gençliğin, fakirlik gelmeden önce zenginliğin.”

Merhum istiklal şairimiz Mehmet Akif anı değerlendirmenin önemine matufen;
“Geçen geçmiştir artık, ân-ı müstakbelse müphemdir.
Hayatından nasibin bir şu geçmek isteyen demdir” derken, bir diğer şair;
“Geçti mazi, çekme istikbale gam, Gün bugün, saat bu saat, dem bu dem” ifadesini kullanmaktadır.
Şüphesiz maddeten ve manen ilerlemenin, teknik ve medeniyet yarışını kazanabilmenin yolu da zaman sermayesini en verimli bir şekilde değerlendirmekten geçmektedir.
Zamanlarını verimli bir şekilde kullanmasını bilmeyenler ya da tamamen israf edenler; teknik güce, medeni üstünlüğe, ekonomik bağımsızlığa sahip olamazlar. Çünkü başarının ve ilerlemenin önündeki en büyük engellerden biri zaman israfıdır. Maalesef günümüzde pek çok kimse vakit yokluğundan şikâyet etmektedir. Kime sorsanız, zamanı pek yoktur. Hâlbuki lüzumsuz ve faydasız işlerin peşinden koşuşturmaktan, ya da boşa zaman harcamaktan hayatî önem arz eden işleri yapmaya zaman kalmamaktadır.
Unutmayalım ki, kaybedilen birçok şey telafi edilebilir, servetler yeniden kazanılabilir, insan zamanla mal, mülk ve servet sahibi olabilir, ama boşa geçirdiği zamanını ve gayesinin dışında harcadığı ömür sermayesini asla geri getiremez. “Vakit nakittir”, “Vakitlerle yakutlar satın alınabilir ama yakutlarla vakitler satın alınamaz” gibi atasözleri bu hususu en güzel şekilde ifade etmektedir.
Bu nedenle insan kendisine verilmiş olan bu ömür sermayesini, faydasız işlerle, yalan ve yanlışla, hak ve hakikatten uzak bir şekilde tüketmek yerine vaktinin kıymetini iyi bilip ömür sermayesini inanarak yararlı iş ve hizmetlerde değerlendirmelidir.