"Zenginlik yedi kuşakta hazmedilir" demişti bir sohbetimizde tarihçi Süleyman Zeki Bağlan Hoca. Ben de merak edip araştırdım. Bir kuşak kaç yıldır acaba, dedim. Ve bir kuşağın 25 yıl olduğunu öğrendim. 7 x 25 = 175 yıl. Demek ki sıkıntı büyük!

Şimdilerde ortalıkta alayla valayla dolaşıp fiyaka yapan konjonktür zenginlerinin, hatta 50-60 sene öncesinden de servet sahibi olanların hazım noktasında çok da sağlıklı olmadıkları böylece ortaya çıkıyor. Bunları biz söylemiyoruz, rakamlar söylüyor.

Tabii, gönlü gani, hakkı hukuku bilen, kul hakkına azami dikkat eden, harama tevessül etmeyen, verdiğini Allah için veren, samimi müteşebbisleri tenzih ediyoruz. Onlar, emredildiği gibi yaşamaya gayret ettiklerinden, "hazmetme rakamları" düşüncemize göre onlara işlemiyor.

Peki ya asalet? İster zengin, ister fakir olsun, insanın içinde olan "Allah vergisi" bir olgudur asalet. Herkeste bulunmaz ama! Parayla pulla da alınmaz. Eskiler buna "dâd-ı hak" der. Bakmayın siz cebi cepkeni delik iken yanınızdan ayrılmayıp, parayı ve unvanı bulduklarında ise tırıs geçen çapsızlara! Onların saltanatları kısa sürer ve gün gelir bir selama muhtaç olurlar. Çok gördük böylelerini.

Netice-i kelâm; Allah, herkesi, asaleti, zarafeti, nezaketi, nezahati, letafeti, vefayı hayatı biçimi yapan ve bunları bünyesinde içselleştiren kullardan eylesin. Üstat Cengiz Numanoğlu'nun anlamlı ve mana dolu dizeleriyle yazımızı bitirelim:
"Makâm, mevki, para, pul, insan olmaya yetmez. İnsanda irfan yoksa, ceset beş para etmez."

Vesselam