Uzaktan sevebilir mi insan,dokunabilir,mutlu edebilir,mutlu olabili mi?
Bunu başarabilirmiyiz?

Bazen yakındayken yapamadıklarımızı uzaktayken daha rahat yapar ve ulaşırız.Bu sevdiğimiz birisi,bir yakınımız,akrabamız yada eski bir okul arkadaşımız olabilir.Belki yanındayken iletişimimiz daha sıkıntılı ve istediğimiz boyutta olmayabiliyor ama bir yaş günü,ne bileyim mezuniyeti,terfisi,nikahı gibi özel zamanlarında aramak yada küçük bir hediyeyle de olsa tebrik etmek yanyanaykenden daha etkili olabiliyor.Tıpki tanımadığımız bir yerlerde birinin bir sıkıntısına derman olduğumuz da aldığımız dua gibi.Birilerinin vasıtasıyla ulaştığımız yada ulaştırdığımız bizim için küçük ama karşı taraf için çok büyük sayılacak bir destek insanların hayatına yapılan o küçük dokunuşlar unutulmayacak dostluklar, arkadaşlıklar ve bir dua kapısı olabilir.

Uzaktan sevmek, duyguları yaşamak ve iletişim kurmak mümkündür. Teknolojinin gelişmesi sayesinde insanlar arasındaki mesafelerin etkisi azalabilir. Ancak, fiziksel yakınlığın getirdiği duygusal derinlik bazen uzaktan zor elde edilebilir diyenlerde çıkacaktır.Uzaktan sevgi ve bağlılık, karşılıklı çaba ve iletişimle güçlendirilebilir.Bunları güçlendirmek bizim elimizde.

“Bilemezsin hangi kırık gönlün duasıdır karanlıklarını aydınlatan, sana ummadık kapılar açan. Bilemezsin kimin için ettiğin duadır seni böyle ayakta tutan...” ( Yazmayı Sevmiyorum s/56)
Evet bilemeyiz o yüzden küçük dokunuşlar,hayatlara kalite katacak ikramlar hem karşımızdaki için hem bizim için iyilik ve güzelliklerin kapısı olur.Bazen kendine yetemeyen yaşı ilerlemiş bir teyze veya amcsnın alışverişine destek,be bileyim çöplerini atmak.Sokak hayvanları için bir kap su mama bırakabilmek çok bir şey eksiltmeyecektir bizden. Bunları yaparken çocuklarımızdan da küçük destekler almalı ve onların da bu tarz güzelliklere alışmasına vesile olmalıyız. Bizden görmeliler ki onlarında hayatında bu güzelliklere yer açılsın ve hayat bulsun.
O zaman ez cümle;
Sevin,sevilin uzaktan yakından.
Muhabbetle…
Sevgiyle…