Ne olursunuz çocuklarınıza iyilik yapın

Hani bir şey olumsuz gitti mi suçlayacak birilerini ararız ya şimdi suçlayacak kimse yok. Çünkü tek suçlu biziz.  Devlet, “yurtdışında vatandaşlarım var” ve “onların çocukları Türkçe ve Türk kültürünü öğrensin” diye ülkelerle anlaşmalar yapmak suretiyle vatandaşlarımızın bulunduğu ülkelere eğitim müşavirleri, ataşeleri ve öğretmenler göndermektedir. Peki, devletimizin bu hizmeti karşılığında biz ne yapıyoruz? Çocuğumuzu, öğretmenlerimizin Türkçe ve Türk kültür derslerini verdiği okula göndermiyoruz. Türkçe ve kültür dersleri sınıf geçmeye etkisi olmayabilir, fakat çocuğunuzun bütün hayatına etki yapacak bir öneme sahip olduğunu unutmayalım.
Gurbetin kahrını çocuklarımızın daha rahat yaşamaları için çektiğimizi, her şeyi onlar için yaptığımızı tekrarlar dururuz da en hayati konuyu hafife alarak evlatlarımıza kötülük yaptığımız gerçeğini hiç ama hiç umursamıyoruz. Kendimizde eksik olan Almanca veya Fransızcayı onların iyi konuşmaları için yüzlerce Frank bütçe bile ayırıyoruz, da bedava Türkçe derslerine göndermiyoruz. Oysa “Esaret dilden başlar”!.. Anlayacağınız şudur ki, siz çocuklarınıza Türkçeyi ve Türk kültürünü öğretmeyerek başkalarının esaretine gönüllü olarak teslim ediyorsunuz.
Elin oğlu Türkçe öğrenmek, kariyer yapmak için bin bir sıkıntıya katlanıyor, biz ise kendi ellerimizle çocuklarımızı milli benliğimizin olmazsa olamazı olan Türkçeden mahrum bırakıyoruz. Öğretmenlerimiz Türkçe ve Türk kültür derslerine giden çocukların sayısının her yıl azaldığını söyleyerek ailelerin daha duyarlı olmaları için çağrı yaparken, okul aile birliklerine de büzük görevler düşüyor. Şunu da belirteyim, çocuklarını Türkçe öğrenmek için göndermeyenlerin çocuklarının diğer derslerde de başarılı olduklarını söyleyemeyiz. Zaten kendi ana dilini bilmeyenlerin, başka dilleri öğrenmesi çok zordur.
Türkçe tek başına bir dil değildir. Türkçe, Türklerin kullandığı dildir. Nasıl Fransızların kullandığı dile Fransızca, Arapların kullandığı dile Arapça denirse, Türklerin kullandığı dile de Türkçe denir. Türkçe yoksa Türk de yoktur.
Türkçe, Türk milletinin din, kültür, ırk, coğrafya ve tarih gibi temel yapı taşları üzerine kurulmuş en önemli iletişim aracıdır. Türk milletinin sahip olduğu değerlerin geçmişten günümüze kadar taşınmasını sağlamış, toplumumuzun birlik ve beraberliğinin korunmasında yardımcı olmuştur. Türkçe, geçmiş değerlerimizden birçok iz taşıyıp tarihimizi öğrenmemizi sağlamasının yanı sıra canlılığını da koruyarak değişen ve gelişen Türk toplumunun en önemli temsilcisidir. Dil bir ülkenin bağımsızlığını temsil eden en büyük unsurlardan biridir. Eğer Türkçe kaybolursa bu benlik de tarihi bağ da kopar. Bizden sonra gelen nesiller Türkçe yazılan eserleri anlayamaz, ülkenin nasıl dönemlerden geçtiği kavranamaz ve belki de geçmişte yapılan hatalar, yanlışlar tekrarlanır durur.
Seneler önce ABD’ye gittiğimde oradaki Türk azınlıkla bir etkinlik vesilesiyle bir araya gelmiştim. Türklükten taviz vermeyen bir vatandaşımız; oğluna Türk, kızına Türkiye ismini verdiğini öğrenince çok sevindim ve çocukları görmek istediğimi söyledim. Baba Türk ve Türkiye’yi İngilizce çağırarak, “bu amca Türkiye’den geldi sizi tanımak istiyor” dedi. Çocuklar birkaç kelimenin dışında Türkçe bilmediklerini görünce çok üzülmüştüm. Aileler olarak bugünden tezi yok Türkçe konusunda üzerimize düşeni yapmasak yakın gelecekte Avrupa’daki çocuklarımızın akıbeti “Türk” ve “Türkiye” gibi olacak.
Sonra “Çocuklarımız, yıllardır çalışarak aldığımız yazlığa tatile gitmiyor, “Akrabalarımızı tanımıyor”, “Kızımız, Türk genciyle evlenmek istemiyor” gibi serzenişlerde bulunmayın. Çünkü siz evlatlarınıza şahsiyet yerine servet bıraktınız. Evlatlarınızın durumu bu olursa torunlarınızın halini hayal bile etmek istemiyorsunuzdur.
Gelin çocuklarımıza iyilik edelim. Onlara ana dillerini kültürlerini öğretmek için çırpınan öğretmenlerimize teslim edelim. Hatta devletimizden daha fazla öğretmen ve farklı müfredat hatta Türk lisesi ve üniversitesi talebinde bulunalım. Bizden söylemesi bu gidişat, aydınlık yarınlara çıkamaz!..