Gazeteci-Yazar Sami Özey'in yazısı:
Hafta içi İsviçre Müsiad'ın yeni ofis açılışına katıldım..
İsviçre Müsiad şube Başkanı Şeref Yıldız ve Başkan yardımcısı Ömür Çelik'in davetlerine icabet ettim.. Bu vesileyle Müsiad İsviçre şube başkanına ve yönetim kurulu üyelerine de münhasıran teşekkürlerimi sunuyorum..
Müsiad genel başkanı Abdurrahman Kaan kardeşimin de katıldığı açılış, hayli samimi geçti..
Geçmişte de isviçre müsiad'ın pek çok aktivitesine katılmıştım.. Pek çok özel ve anlamlı programların gerçekleşmesine vesile olmuştum.. hem de ne programlar..
Bu defa da eskimeyen dostlarımızla görüşüp hasret giderdim.. İsviçre'de çok ahbabım var.. Ayrıca, unutulmayacak pek çok da hatıralarım var..
31 mart 2017 tarihinden bu yana isviçre müsiad'ın programına katılmamıştım.. en son o tarihte Prof. Dr. Ömer Bolat'la beraber o tarihte Müsiad İsviçre başkanı olan Cesur Çıtak ve yönetiminin davetine konuşmacı olarak katılmıştım..
Hepsi mazide tatlı bir hatıra olarak kaldı..
Bu programda Bern Büyükelçisi değerli dostum İlhan saygılı beyle ve zürih başkonsolosu Asiye Nurcan İpekçi hanımefendiyle de görüştüm..
Tabi bizi sevip sayanların ve ilgi gösterenlerin hâl ve nazik tavırlarının aksine, geçmişte sami abi diye yanımızdan ayrılmayıp bu defa bizi gördüğü hâlde görmemezlikten gelen bir iki tane vefa yoksununu ibretle izledim.. Hem izledim hem de güldüm.. insanlar neden böyle maskeli olurlar?.. niye kişileri menfaatleri çerçevesinde değerlendirirler?..
Şairin dediği gibi; etrafına bir bak, gör nicesini.. gel de çöz şu insan bilmecesini..
Olay tek kelimeyle budur!.. çözemezsiniz bunları.. ya da, kılıktan kılığa girdikleri için zor çözülürler..
Halbûki, yel kayadan ne alır?..
Alsa alsa tozunu alır!..
Aslında türkiyesi de aynı, avrupası da aynı..
İnsanın olduğu yer, hep aynı..
Vefa da var, vefasızlık da var..
Sevgi de var, nefret de var..
Kişinin nasırına basma yeter ki.. her şeyi unutur..
Ezcümle, insan denen eşref-i mahlûkata dikkat etmek gerekir..