Bu program kapsamında, yüzlerce Jenische çocuğu ailelerinden zorla alındı ve topluma kazandırılmaları amacıyla yetimhanelere yerleştirildi. Kadınlar zorla kısırlaştırıldı ve birçok kişi hapsedildi. Programın amacı, Jenische kültürünü asimile etmek ve ortadan kaldırmaktı. 1973’te Pro Juventute, artan eleştiriler ve kamuoyu baskısı nedeniyle programı sonlandırdı.
Bu süreçte önemli kaynaklardan biri olan NZZ gazetesine göre, ancak bugün, İsviçre’nin bu eylemlerinin soykırım olarak nitelendirilip nitelendirilemeyeceği tartışılmakta. Jenische halkı, İsviçre hükümetinin uyguladığı bu politikaların bir soykırım teşkil edip etmediğini araştıran bir hukuki inceleme talep etti. Jenische temsilcileri, yaşananların yalnızca bireysel trajediler olmadığını, aksine sistematik ve planlı bir yok etme politikası olduğunu savunuyorlar. Bu kapsamda, İsviçre’nin uluslararası hukuka göre yargılanması gerektiği belirtiliyor.
Uzmanlar ise konunun karmaşıklığına dikkat çekiyor. Soykırım tanımı gereği, bir grubun tamamen veya kısmen yok edilmesi niyetiyle yapılan eylemleri kapsıyor. İsviçre’nin Jenische halkına yönelik politikalarının bu tanıma uyup uymadığı tartışılıyor. Bir yandan, zorla kısırlaştırma ve çocukların ailelerinden alınması gibi uygulamaların bu tanıma uyduğu savunuluyor. Diğer yandan, bazı hukukçular, İsviçre’nin niyetinin Jenische kültürünü tamamen yok etmek olmadığını, aksine onları İsviçre toplumuna entegre etmek olduğunu öne sürüyorlar.
Bu tartışmalar ışığında, İsviçre hükümeti ve Jenische halkı arasında geçmişle yüzleşme ve adalet arayışı devam ediyor. Jenische toplumu, yaşananların tanınmasını ve resmi bir özür dilenmesini talep ederken, hükümet ise bu taleplere nasıl yanıt vereceğini değerlendiriyor.