DOSTUN İYİSİ GÖKTEKİ YILDIZ GİBİDİR..
Bu dünyada canınız gibi aziz gördüğünüz en az bir kişi vardır..
Hadi iki diyelim, üç de diyebiliriz belki..
En azından on beş, yirmi kişi, öyle ya da böyle, sizi seviyordur..
Meseleye tersten bakalım; herhangi birinin sizden nefret edebilmesinin tek sebebi ise, aslında sadece sizin gibi olmak istemesindendir..
Daha daha; sizden gelecek bir gülümseme bazılarına mutluluk getirebilir, hatta o kişiler sizden hoşlanmasalar bile..
Meselâ; her gece birisi, uykuya dalmadan önce sizi düşünüyor olabilir..
Yine birisi, ya da birileri için dünyalara bedel olabilirsiniz..
Sizi çok özel gören ve tek olarak nitelendiren insanlar varsa eğer, onları sakın unutmayın ve üzmeyin..
Kim bilir, varlığını bile bilmediğiniz biri, sizi çok önemsiyor ve her an takip ediyor, olabilir..
Bilemezsiniz, hayatınızdaki en büyük hatayı yaptığınız zamanda bile, o hatadan hayırlı bir sonuç çıkabilir..
Ne zaman dünyayı size sırtını dönmüş gibi hissederseniz, dönün ve bir daha bakın..
O zaman tek dertlinin sadece siz olmadığını göreceksiniz..
Ömrünüz müddetince bardağın dolu kısmına bakın.. Ve her zaman aldığınız iltifatları, söylenmiş güzel sözleri, hatırlayın.. Kaba lâkırdıları ise mümkün mertebe unutun..
Ve sakın unutmayın; iyi insanlar gökteki yıldızlara benzer, onları her zaman göremeyebilirsiniz, ama orada olduklarını bilirsiniz..
Netice-i kelâm;
Karıncaya sormuşlar; nereye gidiyorsun?..
Dostuma, diye cevap vermiş karınca!..
Soran devam etmiş sorusuna;
İyi ama bu hızla ve bu bacaklarla çok zor, değil mi?..
Yine cevap vermiş karınca;
Olsun, ulaşamasam da hiç değilse yolunda ölürüm!..
Bu devirde uğrunda ölünecek kişi kaldı mı, bilemem; ama yolunda gidilecek, birlikte ağlayıp, birlikte gülünecek kimse kaldıysa şayet, işte onlara selâm olsun..