SOLOTHURN - 12 yıldır İsviçre’de yaşayan 54 yaşındaki bir Türk Vatandaşı, oturma izninin uzatılmamasına karşılık mahkemeye başvurdu. Ancak Kanton Solothurn’da ikamet eden Türk Vatandaşı entegre olamadığı için mahkemenin kararıyla sınır dışı edilecek.
1980’li yıllarda Kanton Solothurn’da oturma hakkı bulunan daha sonra bir dava sonucu suçlu bulunduktan sonra Türkiye’ye kesin dönen 54 yaşındaki Türk Vatandaşı, tekrardan İsviçre’ye eş durumundan dolayı Eşinin yanına döndü.
Türk Vatandaşı, Federal Yabancılar dairesi, oturma iznini uzatmaması üzerine, Federal İdari mahkemeye başvurdu. İdare mahkemesi ise davada Federal Yabancılar dairesini haklı gördü.
Sınır dışı edilmesine karşı şikâyette bulunan Türk Vatandaşının eşinden ayrı yaşaması ve evliliğinin göç dairesine göre geçerli kabul edilip edilmeyeceği ise hala belirsizliği koruyor. Yasalara göre, evliliğin üç yıldan uzun sürmesinin oturma iznine hak kazanabilmek için bir ön koşul olduğu ise tartışılmaz.
Ancak, bu üç yıllık süre ilgili kişinin başarılı bir şekilde entegre olması durumunda geçerli sayılıyor. Her iki kriter de kümülatif olarak karşılanmalıdır. Mahkeme, başarılı bir entegrasyonu diğer kriterle aynı seviyede görüyor.
İsviçre’de başarılı entegrasyon ne anlama geliyor sorusunu Federal Anayasa şöyle cevaplıyor: Bir birey, “hukukun üstünlüğüne ve Federal Anayasa’nın değerlerine saygı duyduğunda ve ekonomik hayata katılma ve ulusal dili edinme iradesini ifade ettiğinde” mevcuttur.
İdare mahkemesinin kararı bu açıdan dikkat çekicidir. Mahkemenin kararına göre Türk, zorunlu Almanca eğitimini tamamlamamış ve dil açısından hiçbir gelişmiş entegrasyon kaydedememiştir.
Federal İdari mahkemesine göre, adamın İsviçre’de ikinci kalışı sırasındaki aldığı trafik cezaları kararda pek öneme sahip değil. Sınır dışı edilecek olan adam, Mayıs 2016’dan Ekim 2018’e kadar sosyal yardım alıyordu.
Daha sonra kendi işini kurdu fakat şirketi iflas etti. Geçim masraflarını ve eşine olan nafaka yükümlülüklerini karşılamasını sağlayacak bir iş aramak yerine, serbest meslek alanında yeniden bir iş kurmayı denedi. Fakat yine başarılı olamadı ve bugün yaklaşık 250.000 franklık bir borç dağı ile karşı karşıya. Mahkeme bu borçluluğun nedenlerini geçersiz saydı ve sözleşmeler kayıt altında olsa bile alt mahkeme adamın “etkili bir borç indiriminin mümkün olmadığını” varsaydı.