Dünya Gazetesi’nden Barış Erkaya’nın haberine göre, Almanya, Fransa gibi konsoloslukların her birinden verilen ret yanıtlarının ardından diğer Schengen ülkelerine yapılan başvuruların da retle sonuçlanması bir çok Türk yurttaşını yıllarca Schengen başvurusu yapamayacak duruma getirebilir.

2015 yılında Avrupa ülkelerinin konsolosluklarına Schengen başvurusu yapan her 100 Türk’ten 4’ü ret alırken 2021 sonu verilerine göre bu rakam her 100 Türk’ten 20’ye çıkmış durumda. Yani her 5 başvurudan 1’i artık Schengen ülkeleri tarafından reddediliyor. 2015’te yüzde 95.71 olan vize başvurusu kabul oranı yüzde 80.98’e inmiş durumda.

Üstelik 2015’ten beri bu oranda yukarı yönde hiçbir kımıldama yok. Her yıl bir öncekinden daha düşük bir kabul gerçekleşmiş. 2015’te en yüksek Schengen başvurusu yapan 50 ülkenin vize başvurusu kabul oranlarına ilerleyen yıllar itibariyle baktığımızda aradan geçen 7 yılda her yıl vize ret oranı büyüyen ülke sayısı sadece 7. Bu ülkelerden biri de Türkiye. Şu ana kadarki 2022 istatistikleri ise henüz açıklanmış değil. Bunu da gelecek yıl göreceğiz. 2015-2021 arası istatistikleri ise tablodan görmek mümkün. 

26.3 Milyon Avro ödendi

2015 yılından bu yana Schengen başvurusu reddedilen Türk yurttaşları vize için 26.3 Milyon Avro ödedi.

Bu sadece psikolojik olarak artan bir vize ret baskısı yaratmıyor, aynı zamanda ciddi bir servetin kaybı anlamına geliyor. Vize başvurusu reddedilmiş Türk yurttaşlarının 2015’ten bu yana AB konsolosluklarına tabir yerindeyse kaptırdığı rakam (kısa süreli vize başvurusu ücreti olan 60-80 dolarlık ücretler baz alındığında) en az 26 milyon 313 bin 980 Avro. Yani bugünkü kurla 482 milyon TL. Türklerin AB konsolosluklarına akıttığı toplam para ise aynı dönem için en az 315 milyon 866 bin Avro. Yani onu da bugünkü kurla hesaplarsak 5.8 milyar TL’ye yakın.

Avrupa ülkelerinin reddedilen vize başvurularıyla ilgili neden göstermiyor. Bu nedenle “Neden reddedildim” sorusunun yanıtını resmi yoldan almak mümkün değil. Fakat Schengen başvurusu ret sayısının hızla artmasının en önemli nedeni Avrupa ülkelerine giden Türklerin geri dönmediği veya dönmeyebileceği yönündeki endişeler.