KAHRAMANMARAŞ’ın Pazarcık ilçesinde yaşayan İbrahim Kazankıran (64) ile eşi Hanım Kazankıran (56), 1991 yılında çalışmak için Almanya’ya geldi. Kazankıran çiftinin 25 Ağustos 1992 tarihinde ‘Alişir’ adını verdikleri bir erkek çocukları dünyaya geldi. Aradan geçen zaman sonrası 5 aylık olan bebekleri yatağından düştü. Çift, düşme neticesinde çocuklarını kontrol için Luckes Kranheus Hastanesi’ne götürdü. Alişir bebek doktor gözetimine alındı. Burada 3 gün bebeğinin yanında kalan anne Hanım Kazankıran, diğer çocuklarını kontrol için hastaneden ayrıldı. Ertesi gün hastaneye giden anne, bebeğinin beyin kanaması sonucu ameliyata alındığını öğrendi. Bir hafta boyunca bebeğinin kendisine gösterilmediğini iddia eden anne, 2 hafta sonra oğlunu gördüğünü ancak, ameliyat sonrası şiş yüzünden bir gariplik olduğunu hissetti. Bir süre sonra çocuklarının öldüğü bilgisini alan gurbetçi aileye, bebeklerinin cenazesi 24 gün sonra teslim edildi. Grevenborich şehrinde kılınan cenaze namazının ardından bebeklerini defneden gurbetçi aile, normal hayatına döndü.

‘TANINMAYACAK HALDEYDİ’

Çocuklarının her fırsatta kabrini ziyaret eden anne Hanım Kazankıran, yaşadıklarını şöyle anlattı: “Hastanede doktorlar, ‘Denetim için 3 gün kalacak. Bazı cihazlar bebek üzerinde zararlı olur, bebeğin bundan etkilenir’ denildi. Ben de bebeğimin 3 gün yanında kaldım. Bebeğimi besliyor, gerekli bakımlarını yapıyorum. Hastanede bebeğim yıkanması sonucu soğuk almıştı, başka bir şeyi yoktu. 4’üncü gün evime gittim. Hastaneye geri döndüğümde bebeğimin beyin kanaması geçirdiği söylendi. Sonra başka bir hastaneye gönderildik. Ben de ‘Gereğini yapın gerisini Allah’a bırakın’ dedim. O günden sonra çocuğumu bir daha göremedim. 2 hafta sonra çocuğumu bana gösterdiler, tanınmayacak haldeydi. Sonra bebeğimizin öldüğü söylendi.”

 ‘GÖZYAŞININ RENGİ YOKTUR’

“Cenaze 24 gün sonra teslim edildi. Bebeğimi bana göstermediler. Defin sonrası bebeğimin mezarının süslendiğini gördüm. Uzun zaman bu durum devam etti. Bu durumdan şüphelendim. Benim çocuğum olmadığını düşündüm. Ardından yasal işlem başlattık. Bu durum beni ruhsal yönde olumsuz etkiledi. Ben bir anneyim, çocuğumu istiyorum. Yapılan DNA testi sonrası mezarda bulunan çocuğun ‘Alişir’ olmadığı ortaya çıktı. Bana yardım etsinler ben bir anneyim. Ölüyse, diriyse, nerede yaşıyorsa, bana yardım etsinler. Annenin gözyaşının rengi yoktur.”

 ‘4 KEZ DNA TESTİNE GİRDİK’

Emin olmak için eşi ve kendisinin 4 kez DNA testine girdiğini ancak bebeğin kendilerinden olmadığını söyleyen baba İbrahim Kazankıran ise 6 yıldır hukuk mücadelesi verdiklerini söyledi. Yetkililerden yardım isteyen baba Kazankıran, “Eşimin de anlattığı gibi Almanya’da bizim çocuğumuzu çaldılar. Çocuğumuzu arıyoruz. Çocuğun mezarını açtırdık ama çocuğun DNA’sı bize uymuyor. Bu yüzden aile yapımız bozuldu. Çocuklarım ve ailemin psikolojisi bozuldu. Devletimizden çocuğumuzu bulmasını istiyoruz” diye konuştu.